II Międzynarodowa Konferencja „Patologiczny hazard i inne uzależnienia behawioralne”

Mieliśmy przyjemność jako Stowarzyszenie NieGram uczestniczyć w międzynarodowej konferencji poświęconej problematyce patologicznego hazardu. Konferencja odbyła się w dniach 25-26 listopada 2014 roku, w salach konferencyjnych hotelu Marriot w Warszawie. Organizatorem konferencji była Polska Fundacja Pomocy Humanitarnej Res Humanae.

Konferencja zgromadziła przedstawicieli środowisk naukowych z wielu krajów Unii Europejskiej oraz Szwajcarii oraz osób zawodowo zajmujących się realizacją programów profilaktycznych i terapeutycznych. Ze strony polskiej nie zabrakło również przedstawicieli rządu, odpowiedzialnych za politykę państwa w zakresie hazardu, z ministrem Jackiem Kapicą na czele. oraz Piotrem jabłońskim, szefem Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Tematykę konferencji zdominował patologiczny hazard, ujmowany przez przedstawicieli poszczególnych krajów w kontekstach: naukowym, społecznym, politycznym. Najwięcej miejsca poświęcono prezentacji wyników badań obrazujących skalę zjawiska patologicznego hazardu w krajach europy oraz istniejącym programom terapii. Stosunkowo niewiele miejsca poświęcono zagadnieniom legislacyjnym, w której to tematyce jako jedynej przodowała Polska (choć skromnym zdaniem autora powinna milczeć całkiem zamiast przemilczać najistotniejsze błędy polityki rządu wobec zjawiska hazardu).

Mimo sporych różnic w poszczególnych krajach, wspólnym zagrożeniem wydaje się być rosnące – i niestety raczej niekontrolowane – zainteresowanie hazardem internetowym. Nie sposób nie zauważyć, że głównie za przyczyną rozprzestrzeniającego się zjawiska hazardu za pośrednictwem internetu, zjawisko patologicznego hazardu zdaje się być coraz bardziej widoczne w całej europie. Z jednym chlubnym wyjątkiem, na który z pewnością powinny się zwrócić oczy naukowców – Szwajcarii. Z danych przedstawionych przez przedstawicielkę tego kraju wynika, że odsetek uzależnień wśród graczy tego kraju jest bardzo niski. Skromnym zdaniem autora u podstaw tej sytuacji leży podejście skupiające się na wychwytywaniu graczy zagrożonych uzależnieniem i rozpoczęcie procesu edukacyjno-terapeutycznego przed szkodą. (mądry Szwajcar przed szkodą, zobaczymy jaki Polak po szkodzie, pewne nadzieje daje przebąkiwanie ministra Kapicy o rejestrowaniu graczy).

Naukowy charakter i dość wysoki poziom prezentacji z pewnością może się przyczynić do pogłębienia wiedzy na temat patologicznego hazardu i skutecznych metod leczenia. Niestety naszego kraju nie możemy na dzień dzisiejszy zaliczyć do przodujących w dziedzinie badań naukowych nad tą problematyką, nadzieją na zmianę są zapisy w ustawie o grach hazardowych, gwarantujące środki na przeciwdziałanie chorobie hazardowej.

Na koniec z lekkim rozczarowaniem wspomnę o zupełnie pominiętych grupach samopomocowych Anonimowych Hazardzistów, które wspierają proces zdrowienia z hazardu, czego skromnym przykładem jest autor niniejszej relacji. Być może jest to skutkiem już wspomnianego, naukowego charakteru konferencji. Warto jednak pamiętać i o tej formie wsparcia, którą osobiście – jako hazardzista – gorąco polecam.

Skip to content